O książce: 1984 / „...Drzwi otworzyły się bez ostrzeżenia i w ich otwarciu pojawił się Konstantin Karlovich Danzas rozpiętą odzież wierzchnią, powiedział podekscytowany łamiącym się głosem: „Natalia Nikołajewna!” Nie martw się. Wszystko będzie dobrze. Aleksander Siergiejewicz jest lekko ranny... Wybiega na korytarz, nogi nie mogą jej utrzymać. Opiera się o ścianę i przez zasłonę zanikającej świadomości widzi, jak lokaj Nikita przenosi Puszkina do biura, przytulając go do siebie jak dziecko. A otwarte, przesuwające się futro ciągnie się po podłodze. „Uspokój się”. Nie jesteś niczemu winny. „Wszystko będzie dobrze” – mówi Puszkin samymi ustami i próbuje się uśmiechnąć.. …»